Ужо сваімі першымі апавяданнямі, якія былі надрукаваны ў часопісе “Маладосць”, Анатоль Крэйдзіч звярнуў на сябе ўвагу чытача. Малады празаік піша аб тым, што яму баліць, што хвалюе, што добра ведае. А ведае ён перш за ўсё вясковае жыццё, бо i сам жыве ў палескай глыбінцы з дзяцінства, працуючы журналлістам, бадай, ці не кожны дзень сустракаецца з хлебаробамі. Па-маладому свежа i хороша, напрыклад, напісаны апавяданні “На горцы”, “Хуліган”, “Вар’ят”, “Ерчыкаў слуп”. Элементамі навізны, трэба зазначыць, вызначаюцца i творы, прысвечаныя каханню. Анатоль Крэйдзіч прафесійна валодае сюжэтам, мова яго апавяданняў, як правіла, сакавітая, па-сапраўднаму , беларуская, i ў гэтым сэнсе кніга прозы “Права на усмешку” павінна мець заслужаны поспех i прызнанне.
